Pod koniec życia był poważnym kandydatem do literackiej Nagrody Nobla. Wielbicielem jego prozy był m.in. ma­larz Kon­rad Czar­noc­ki, który był polskim dyplomatą w Sztok­hol­mie i starał się przekonać decydentów nagrody dla tego kandydata .  W 1921 roku człon­ko­wie Pol­skiej Akademii Umie­jęt­no­ści, mimo pewnych oporów związanych z lewicowymi sympatiami pisarza,  zgło­si­li go na listę kan­dy­da­tów do Nobla. W kolejnych latach jego twórczość  była przed­mio­tem obrad na równi z kan­dy­da­tu­rą Władysława Rey­mon­ta. Jednak w 1922 roku uka­za­ła się po­wieść "Wiatr od morza"  o pol­sko­ści ziem nad­bał­tyc­kich i walce z ger­ma­ni­za­cją. Książ­ka ze­bra­ła miaż­dżą­ce re­cen­zje w Niem­czech, co mogło wpłynąć na decyzję szwedz­kiej Aka­de­mii . De­cy­du­ją­ce zna­cze­nie miały jed­nak wzglę­dy li­te­rac­kie - styl  pisarza wydał się decydentom cięż­ki i prze­sad­ny, po­ru­sza­ne te­ma­ty lo­kal­ne, a kli­mat jego dzieł  pe­sy­mi­stycz­ny i znie­chę­ca­ją­cy. Ostatecznie Nagrodę Nobla w 1924 roku przyznano Wła­dy­sławowi  Rey­montowi. Więcej informacji i ciekawostek na temat Stefana Żeromskiego i innych naszych mistrzów pióra szukaj na dalszych stronach naszego serwisu.